"Το Λίκνο της Δημοκρατίας κλονίζει τον κόσμο"

Κάνοντας το καθημερινό μου σερφάρισμα έπεσε στο μάτι μου χθες ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του καθηγητή ιστορίας του Cοlumbia University Mark Mazower για την Ελλάδα, στην ιστοσελίδα της New York Times "Democracy’s Cradle, Rocking the World"  ή αλλιώς "Το Λίκνο της Δημοκρατίας κλονίζει τον κόσμο". Ο Mazower μιλάει για την Ελλάδα και τους Έλληνες, και παρατηρεί τα γεγονότα από μια τελείως διαφορετική σκοπιά

Ο Mark Mazower υποστηρίζει πως δε θα έπρεπε να προξενεί έκπληξη το ότι η Ελλάδα, αν και μία τόση μικρή χώρα των Βαλκανίων, πρωταγωνιστεί στα πολιτικά, οικονομικά και ιστορικά δρώμενα αυτήν την περίοδο. Μπορεί όλοι να βλέπουν την Ελλάδα σαν την χώρα του Περικλή και του Σωκράτη, αλλά η Ελλάδα ανέκαθεν βρισκόταν στο επίκεντρο. Ο Μazower μας παρουσιάζει μια βαθιά ανάλυση της σημερινής θέσης της Ελλάδας και της κρίσης από τις πολλαπλές οικονομικές αναλύσεις τις οποίες έχουμε συναντήσει σε όλα τα ξένα μέσα κατά το πέρασμα των χρόνων.

Ο Μαζάουερ ξεκινάει το 1821, εκεί όπου με την επανάσταση κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας η Ελλάδα έγινε σύμβολο ελευθερίας. Η νίκη της Ελλάδας, σήμαινε όχι μόνο θρίαμβο απέναντι στους Τούρκους αλλά και απέναντι σε όλους τους δυνάστες που φυλάκισαν τους Ευρωπαίους. «Οι σύμμαχοι, ήρθαν και εκείνοι να παλέψουν στο πλευρό της Ελλάδας» συνεχίζει. Ο Φιλελληνισμός υπήρχε από την αρχαιότητα, αλλά εκείνη την περίοδο αναπτύχθηκε και έγινε ακόμα πιο έντονος.

Κατά τη διάρκεια του επόμενου αιώνα έχουμε μια Ελλάδα, μέσα σε ένα νέο σύστημα συνταγματικής δημοκρατίας και εθνικισμού όπου η σιγά σιγά ενσωματώνεται την ίδια ώρα που η Οθωμανική και Ρωσική Αυτοκρατορία αντικαθίστανται από έθνη-κράτη.

Μετά τον A’ Παγκόσμιο Πόλεμο η Ελλάδα έρχεται και πάλι στο προσκήνιο, ξεδιπλώνοντας την σκοτεινή πλευρά της δημοκρατίας. Σύμφωνα με τον Mazower, η ανταλλαγή των πληθυσμών ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, ήταν από τα πιο σκοτεινά κεφάλαια της ιστορίας και αποτέλεσε παράδειγμα προς μίμηση για την ναζιστική Γερμανία.

Κι όμως μερικά χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα τον χειμώνα του 1940-41 ήταν η πρώτη χώρα που αντιστάθηκε αποτελεσματικά απέναντι στους Γερμανούς, γελοιοποιώντας τον Μουσολίνι. Για να καταλήξει σε έναν αιματηρό εμφύλιο, ανάμεσα στους κομμουνιστές και τους μη, αποτελώντας και πάλι έναν μικρόκοσμο της Ευρώπης.

Η Ελλάδα πρωταγωνίστησε ακόμα και στον Ψυχρό Πόλεμο, όταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Harry Truman χρησιμοποίησε τον εμφύλιο για να κινητοποιήσει το Κογκρέσο στον αγώνα του για να σώσει την Ευρώπη από τον κομουνισμό. Η Ελλάδα, τώρα πια παιχνίδι ενός μεγαλύτερου σχεδίου, έβλεπε τα δολάρια να κυλούν και Αμερικανούς οικονομολόγους να συμβουλεύουν τους πολιτικούς της χώρας ενώ οι αντάρτες πολεμούσαν στις βουνοκορφές.

Το τέλος της δικτατορίας τo 1974, έφερε την Ελλάδα απέναντι στη δημοκρατία, και μπροστά στην νέα της μοίρα ως κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ελλάδα, μαζί με την Ισπανία, αποτέλεσαν εμβλήματα του παγκόσμιου κύματος δημοκρατιών της δεκαετίας του 1980 και του 1990. Ο Mazower  υποστηρίζει πως αυτό έδωσε την πρώτη γεύση για την επέκταση της Ε.Ε. έξω από τα σύνορα των ισχυρών και πλούσιων χωρών μελών.

Το συμπέρασμα του Mazower είναι ότι η Ελλάδα πρωτοστατεί για ακόμη μια φορά στην Ευρωπαϊκή ιστορία, στην παγκόσμια ιστορία. Μετά την ευφορία της δεκαετίας του 1990, προκαλεί τους Ευρωπαίους, να απαντήσουν κρίσιμα ερωτήματα για το μέλλον. «Υποτίθεται ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα ένωνε την Ευρώπη, και θα την μετέτρεπε σε μια δύναμη ικανή να είναι ανταγωνιστική στην παγκόσμια σκηνή. Είναι λοιπόν απόλυτα ταιριαστό ότι μια από τις παλαιότερες και πιο δημοκρατικές χώρες της Ευρώπης θα ήταν και πάλι στην πρώτη γραμμή, αμφισβητώντας όλες αυτές τις υποσχέσεις. Διότι είμαστε πια όλες μικρές δυνάμεις, και οι Έλληνες είναι και πάλι στην πρώτη γραμμή μάχης για το μέλλον».

Αυτά από τον κ. Mark Mazower, τα σχόλια δικά σας..

πηγές:

http://www.protagon.gr

http://www.nytimes.com